Στα βόρεια του οικισμού υψώνεται το βυζαντινό κάστρο, ενώ πλήθος βυζαντινών μοναστηριών έχουν επισημανθεί στην περιφέρειά του.
Στο πρώην δήμο Μελιβοίας ανήκει το νότιο τμήμα του οικισμού (περιοχή Μητσιάρες), δίπλα στο ρέμα του Κόκκινου Νερού, όπου ανασκάφηκε μεγάλος βυζαντινός ναός, που ανήκε στον τύπο του σταυροειδούς εγγεγραμμένου με τρούλλο και χρονολογείται στον 12ο αιώνα. Το ιερό σώζεται σε ύψος και διατηρεί τη χαρακτηριστική βυζαντινή δόμηση «της κρυμμένης πλίνθου», ενώ στο νάρθηκα υπήρχαν κτιστοί τάφοι, προφανώς επώνυμων ιερωμένων. Γύρω από το ναό σώζονται ερείπια κτισμάτων, που δείχνουν ότι στο χώρο λειτούργησε βυζαντινή μονή.
Στο οικόπεδο του ιερέα Τσανάκα διατηρείται το ιερό βήμα άλλης βυζαντινής εκκλησίας.